سلامتی اونی که فک می کنیم تونستیم فراموشش کنیم

ولی وقتی تنهاییم ، تو سکوت شب می بینیم چقد دلمون هواشو کرده !

.

.

.

آدم که غمگین می شود

خودش را جدا می کند از جمع

که مبادا آسیبی به خوشی های دیگران بزند

مورد فراموشی قرار می گیرد

و تنها تر و تنها تر می شود

آنچنان در تنهایی خود غرق می شود

که دیگر با هیچ تلنگری بر نمی خیزد

و این آغاز تلخ یک پایان است

.

.

.

خاموشی بهانه است

مشترک مورد نظر قصد فراموشی دارد

.

.

.

یادت هست ؟

جــناق می شکستیم می گفتیم : ” یادم تــــو را فرامــــوش ”

ولی امـــــــروز ، تمام استخوانهـــــایم شکــــــــسته باز هم تو را فراموش نکردم !

.

.

.

فراموش می شوم

راحت تر از رد پایی بر برف

که زیر برفی تازه دفن می شود

راحت تر از خاطره ی عطر گیجی در هوا

که با رهگذری تازه از کنارت رد می شود

.

.

.

شیشه های شکسته تعویض می شوند

پل های شکسته ، تعمیر

آدم های شکسته ، فراموش …

.

.

.

گاهی بدون بغض و گریه

و بدون داد و هوار

باید قبول کنی فراموش شدنت را !

.

.

.

این روزها صدای ثانیه ثانیه

فراموش شدنم را می شنوم

.

.

.

انصاف نیست

رفتن آدمها با خودشون باشه

فراموش کردنشون با ما …

.

.

.

فراموش شدن همیشه از نبودن نیست !

گاهی از نزدیک شدن زیاد فراموش می شی … !

.

.

.

.

.

.

انسان ممکن است با یک نفر بیست سال زندگی کند

و آن شخص برایش یک غریبه باشد

می تواند با یک نفر بیست دقیقه وقت بگذراند و تا آخر عمر فراموشش نکند

.

.

.

فراموشی می آید

مثل همین پائیز

با ابرهای سهمگینش

دیروز برگ خشکی دیدم

که نمی دانست از کدام شاخه جدا شده

.

.

.

بی تابم نمی شوی

بی قراری نمی کنم

فراموشی مان مبارک !

.

.

.

بـــرای فـــرامـوش کــردنــَـت ، هـَــر شــَـب آرزوی آلـزایـمـــر مـی کنـــَـم

خــوش بــه حــالِ تـو کــه وقتــی ” او ” آمـــد

بـدونِ هـیـــچ دردِ ســَــری فـــرامــوشـــَـــــم کـــَــردی

.

.

.

برای بودن ، گاهی لازم است که نباشی !

شاید نبودنت بودنت را به خاطر آورد

اما دور نباش ، دوری همیشه دلتنگی نمی آورد

فراموشی همان نزدیکی هاست !

.

.

.

فراموش کردن یک نفر

مثل فراموشی خاموش کردن چراغ حیاط خلوت است

برای همین همهِ روز بعد روشن می ماند

بعد همان چراغ یاد آورات می شود