ما مست ولایتیم و پابست امیر / پیمانه ی ما پر شده از خمّ غدیر
بر ساقی کوثر ولایت صلوات / بر صولت حیدری هزاران تکبیر
.
.
.
غدیر یک تاریخ است ؛
تاریخى که ابتدایش مدینه است ، میانش کربلا و انتهایش ظهور
.
.
.
جشن ولایت چـه دلپذیـر است
صاحب این عید حیّ قدیر است
بـه خلـق عالم علی امیـر است
افضل اعیاد خدا عید غدیر است
عید غدیر مبارک
.
.
.
راز خلقت همه پنهان شده در عین علی است
کهکشان ها نخی از وصله نـعـلـیـن علی است
” سید حمیدرضا برقعی”
.
.
.
ای علی دوستان عید غدیر آمده
به زمین و زمان علـی امیر آمده
عیــد میــلاد همــه انبیـاست
روز جشــن سیـّد الاوصیـاست
.
.
.
بشارت از خدا به آل فاطمه
تجلای غدیر، مبارک بر همه
اهل دین عید کمال دین شده
که علی امیر مؤمنین شده
.
.
.
در عید غدیر خم خدا داد نوید / شد اهل نفاق و کفر دیگر نومید
در اوج درخشش است ذکر صلوات / نور صلوات در دو عالم تابید
.
.
.
ساقیا ساقیا آمده عید امیر با شراب «الغدیر»
هست و بودم را بگیر
عیـد ذات کبریاست عیـد ختم‌الانبیاست
عیـد شـاه اولیـاست
یا علی حیدر مدد
.
.
.
در غدیر خم گل بنشانید، مدح مولا را با هم بخوانید
از رسول‌الله عیـدی بگیرید، از همه عالم دل بستانید
سوره مائـده، ذکر جانم شده
یا علی یا علی، عیدیم را بده
.
.
.
ز مصر نور به کنعان دل بشیر آمد
هلا تمامی پیغمبران! غدیر آمد
به گوش جان علی‌دوستان چو آیۀ وحی
بشارت از طرف داورِ قدیر آمد
.
.
.
آسوده زهرچه بوده ام من امروز / غمها ز دلم زدوده ام من امروز
درعید غدیر خم به ذکر صلوات / ابواب جنان گشوده ام من امروز
.
.
.
گوش‌هـا بـاز کـه امروز هزاران خبر است
خبری خوب‌‌تر از خوب‌تر از خوب‌تر است
صـف ببندیـد کـه هنگـام نماز روح است
در گشایید که جبریل امین پشت در است
همگـی عیـد بگیریـد کـه عید آمده است
ایـن همـان عیـد خدای احد دادگر است
.
.
.
عید غدیر عید خداوند اکبر است
این عید از تمامی اعیاد، برتر است
عید تمام نعمت و عید کمال دین
یا عید حاصل زحمات پیمبر است
.
.
.
غدیر آمد بیا جان بهاران
امام مهربانی ، روح باران
بیا تا جان کنم قربانی تو
شود عید غدیرم عید قربان
“سید امین جعفری”
.
.
.
ای دل ز ولایت علی شادی کن / احساس غرور و فخر و آزادی کن
با دسته گلی پر از درود و صلوات / از روز غدیر و شادی اش یادی کن
.
.
.
عید است و غــدیرش ، علی والا است ، علی
دل تشنه عـــــدل است و او دریاست ، علی
جشن است و مبارک ، علی گشته است ، ولی
دنیا همـــه را شادی که مـــــولا است ، علی
.
.
.
سرشار سرور و شادی بسیاریم / سرمست ولای حیدر کرّاریم
صد حمد که با ذکر شریف صلوات / بر حبل ولایتش تمسّک داریم
.
.
.
امروز روز عیـد خداونـد کبــریاست
عید فرشتگــان خـدا عیـد انبیاست
عید محمّد عید علی عید فاطمه
عید ائمه، عیـد امـم، عید اولیـاست
.
.
.
این عید سعید حیدر کرار است
شادی و شعف به عرش حق بسیار است
ذکر صلوات بر محمد امروز
خشنودی آل عترت و اطهار است
عید سعید غدیر خم مبارک باد
.
.
.
غدیر ، یک کلمه نیست ، یک برکه نیست؛
یک دریاست؛ رمزی است بین خدا و انسان
روز اکمال دین و عید ولایت امیرالمؤمنین مبارکباد
.
.
.
عیـد همـه اعیـاد خـدا عید غدیر است
عیدی است که پیغمبـر اسـلام بشر است
عیدی که در آن عمر خطیر است خطیر است
عیدی است که حیدر به همه خلق امیر است
.
.
.
دل شکسته من ، اُنس با علی دارد
امید از همه بگسسته تا علی دارد
در آن محیط که از دست و پا نیاید کار
دلِ شکسته ی بی دست و پا علی دارد
به روز حشر برای شفاعت امت
علی حسین و رسول خدا علی دارد
خدا یکی و علی هم یکی است در عالم
علی چنانکه خدا را خدا علی دارد
.
.
.
نظر به بندگان اگر ز مرحمت خدا کند
قسم به ذات کبریا ز یُمن مرتضى کند
خدا چو هست رهنمون مگر دگر چرا و چون
که او کند هر آنچه را که حکمت اقتضا کند
ز قدرت یداللّهى کسى ندارد آگهى
وسیله اش بود على خدا هر آنچه را کند
به جنگ بدر و نهروان على ست یکّه قهرمان
نِگَر که دست حق عیان قتال اشقیا کند
به روى دوش مصطفى نهد چو پاى مرتضى
نگر به بت شکستنش که در جهان صدا کند
به رزم خندق و اُحد به قتل عمرو و عبدود
خدا بدست دست خود لواى حق به پا کند
چو افضل از عبادت خلایق است ضربتش
على تواند این عمل شفیع ما سوى کند
به پیشگاه کردگار ز بس که دارد اعتبار
دیون جمله بندگان تواند او ادا کند
نماز بى ولاى او عبادتى است بى وضو
به منکر على بگو نماز خود قضا کند
هر آنکه نیست مایلش جفا نموده با دلش
بگو دل مریض خود به عشق او شفا کند
على ست آن که تا سحر سرشک ریزد از بصر
پى سعادت بشر ز سوز دل دعا کند
على انیس عاشقان ، على پناه بى کسان
على امیرمؤمنان که مدح او خدا کند
پس از شهادت نبى که را سزد به جز على
که تا به حشر آدمى به کارش اقتدا کند
قسیم نار و جنتش ، ترازوى محبتش
که مؤمنان خویش را ز کافران جدا کند
گهى به مَسند قضا گهى به صحنه غزا
گهى به جاى مصطفى که جان خود فدا کند
على ست فرد و بى نظیر ، على مجیر و دستگیر
که نام دلگشاى او گره ز کار وا کند
ز کار قهرمانیش پر است زندگانیش
نگین پادشاهیش به سائلى عطا کند
امیر کشور عرب ثناکنان ، دعا به لب
برد طعام نیمه شب عطا به بینوا کند
ز کوى شاه اولیا که مهر اوست کیمیا
کجا روى بیا بیا که دردها دوا کند